Artificial by Nature – Nineties
De Oerol-hit van 2024 komt naar de theaterzalen. In 2025 gaat de voorstelling Artificial By Nature opnieuw in première.
Een filosofische opera over de drijfveren van de mens.
Theatermaker en acteur Yannick Noomen en maker, acteur en componiste Annelinde Bruijs nemen de rol aan van twee humanoïde robots. In één grote muzikale compositie speculeren zij, met een goede vleug filosofie, over het mens-zijn anno nu. In Artificial by Nature wordt het leven bezongen, door twee robots niettemin.
Voor deze locatievoorstelling stort Nineties zich op grote fundamentele vragen: wat betekent het om mens te zijn? Waar staan we dagelijks voor op? En waarom doen we wat we doen? De acteurs buigen zich in deze opera als gretige robots over deze vragen, geïnspireerd op het gedachtegoed van filosoof Helmuth Plessner, waarin hij betoogt dat de mens van nature kunstmatig is. Volgens hem is de mens een wezen dat in staat is zowel zichzelf te ervaren, als naar zichzelf te kijken: de mens kijkt als het ware over zijn eigenschouder mee. Hij is niet thuis in de natuur, zoals een dier, maar geeft zijn eigen leven vorm. Met behulp van ‘kunstmatigheden’ als taal, technologie en tools stuntelt de mens zichzelf door het leven. Artificial by Nature is een muzikale ode aan de ploeterende mens, altijd op weg iets te worden; zichzelf in het beste geval.
“Ik denk dat robots een ideaal perspectief bieden om vanaf een afstand naar onszelf te kijken. Via deze vervreemdende blik kunnen we een poging doen om tot de essentie van het menselijk bestaan te komen, die wegblijft van sentiment en onze verwondering over het mens-zijn voedt. De stuntelende en haperende mens is op zoek naar wie hij is en wat hem drijft. Dat proberen we in deze voorstelling vast te pakken.”
Anne Maike Mertens, regisseur
“Ik mag me tijdens dit maakproces bezighouden met hoe denken ‘klinkt’. Daarin houd ik me bezig met in welke tempo’s en melodieën, gedachten wel of niet worden uitgesproken. Het wordt een haperende compositie, met ‘uh’ als refrein. Door middel van herhalingen en artificiële stemvervorming proberen we ‘vervreemding’ te verwoorden. We maken voelbaar dat we nooit helemaal samenvallen met de gedachten die we over onszelf hebben; dat is pijnlijk en prachtig.”
Annelinde Bruijs, acteur en componist
